Nieuw jaar, nieuwe avonturen! Na een ietwat valse start is ons nieuwe jaar inmiddels echt begonnen. Zoals in de vorige blog te lezen was begon dit jaar met auto problemen, en niet zo een beetje ook… Een kleine twee weken hebben we uiteindelijk moeten wachten op onze nieuwe bak. Maar dankzij de geweldige service van onze dealer (Oving) konden wij in de tussentijd gebruik maken van leenauto’s, en hebben zij alles op alles gezet om onze nieuwe auto zo snel mogelijk bij ons te krijgen. Nadat onze keus wat betreft het merk en type auto was gemaakt, was het zoeken in het land naar een auto die snel leverbaar was. Dit witte karretje was net binnen gekomen bij een dealer elders in het land en is sinds vorige week van ons. Voor wie het nog niet aan de foto had gezien, zie hier onze nieuwe Dacia Logan MCV!

Zoals te zien is op de foto hebben we ‘m gelijk maar goed ingewijd. Na een leuke onthulling bij de garage en wat rondrijden bij ons in de buurt besloten we maar meteen met de hele familie er op uit te trekken, lekker naar het bos nu we eindelijk weer een auto hebben waar we allemaal (makkelijk) in passen! De rest van de week hebben we ons ook prima vermaakt in onze nieuwe auto, met wandelingen en andere dingen hier en daar. En donderdag zijn we echt even wat verder van huis gegaan voor een heus verjaardagsfeestje…

Woensdag was er namelijk een jarige hier in huis, Elphaba is inmiddels 3 jaar oud en dat moest natuurlijk even gevierd worden! Woensdag hebben we alle meiden hier thuis al wat (extra) verwend met iets lekkers en donderdag stond een wandeling met hun beste hondenvriendjes op de planning. In de middag zijn we met Thera en haar meiden naar De Haere gereden. Een plek met veel herinneringen, vooral nare voor mij persoonlijk. Op 25 oktober 2011 bezochten wij namelijk voor het eerst dit natuurgebied, al heb ik er toen der tijd niet veel van gezien. Niet veel later werd ik in een ambulance met spoed naar het ziekenhuis gebracht en de rest is geschiedenis. Sindsdien had ik al het plan om nog eens terug te gaan naar die plek, maar heb ik mezelf er tot gisteren nooit echt toe kunnen zetten. Gisteren besloot ik er gewoon voor te gaan, en samen met mijn moeder, Thera en al onze meiden even lekker te wandelen daar. We hebben uiteindelijk enkele urenlang over de zandverstuiving gewandeld. Onze meiden hebben er van genoten, wij hebben ook een gezellige tijd gehad en ik ben persoonlijk over die ‘horde’ heen gegaan die ik nu al zoveel jaar uitstelde. De wandeling had wel een beetje een valse start, toen enkele loslopende (nogal opdringerige) honden op onze meiden kwamen afstormen en met name de kleintjes echt de stuipen op het lijf joegen. Maar gelukkig herstelde alle dames nadien uiteindelijk weer en hebben ze allemaal heerlijk kunnen rennen en dollen met z’n allen. Ashley’s hernia speelde helaas door de spanning die zij in het begin tijdens die ontmoeting met de hierboven genoemde honden had weer een beetje op dus veel heeft zij niet mee kunnen lopen. Zij wilde dus vooral in haar tas zitten maar heeft gelukkig achteraf gezien geen ernstige klachten aan dit alles overgehouden. Hopelijk was dit het begin van nog veel meer wandelingen in dit prachtige natuurgebied, want als het aan onze meiden ligt komen we zeker nog eens terug.

Speciale dank aan Thera Schouten voor het maken van enkele foto's die hierboven te zien zijn!

Woensdag had ik nogal een emotionele dag achter de rug. Ik wil hier niet al te veel over uitweiden maar laten we het er op houden dat ik weer flink teleurgesteld ben in (een van) mijn behandeld arts(en). Het kleine beetje vertrouwen dat ik de laatste maanden weer heb geprobeerd terug te krijgen in de medische wereld, en hun mogelijkheid tot samenwerken en het vinden van een oplossing/plan om al mijn ziektes een beetje onder controle te houden is weer zo goed al teniet gedaan. En tijdens dit alles ben ikzelf ook nog eens voor mijn gevoel gestraft voor het uitspreken van mijn mening en zorgvraag, omdat ik hiermee een te complex geval werd. Ik heb het hier best moeilijk mee (gehad), dus de wandeling van donderdag was dus een welkome afleiding. Hopelijk is dit het begin van nog veel meer mooie en leuke avonturen samen met de meiden dit jaar!

Bezoek mijn Facebook pagina voor nog meer meer foto's van de wandeling, en ook nog meer leuke foto's van al onze andere 'avonturen'!